Donderdag 5 juni 2014

La Roche-sur-Yon - L’Absie - 81,6 km.
We zaten nog lang in de Vendée , maar in een gebied , dat totaal anders was dan de Weide-Vendée. Heel veel akkers met mais en veel begroeiïng van bomen en struiken. De eerste 30 kilometer na de stad Roche was bijna een Nederlands landschap. Vlak en welvarend, maar later werd het heuvelachtig tot zeer heuvelachtig. Op de kaart kwamen in de route v’s te staan en dat betekent, dat er over wat langere afstanden een stijgingspercentage van 5% of meer is. Het was een echte fietstrainingdag met weinig wind en mooi weer. Zeker niet warm.
De laatste tijd kopen we bij de eerste boulangerie een paar sandwiches gezond, want je weet niet of er nog een tweede komt, bovendien zijn ze na half voor een langere tijd gesloten. We eten die sandwiches pas s’avonds, want tussen half een en twee eten we een zg. Plat de jour. In bijna elk beetje dorp is een restaurant, dat dat aanbiedt. Vaak druk bezet met overwegend werklieden , die een uur middagpauze hebben om warm te eten. Er staat een buffet met veel groentensoorten en fruit, daarvan neem je eerst. Inmiddels heb je een schotel besteld met een eenvoudige maaltijd bestaande uit patat of pasta met kip of carbonade of rundvlees of vis, als afsluiting een soort mona-toetje en koffie na.Dit voor de prijs van rond 12 euro. s’Avonds eten we dan de sandwiches, omdat niet elk dorp een eetgelegenheid heeft voor een avondmaaltijd.
Niet zover voor L‘Absie zagen we ineens weer een klein kasteel. Het was bij de plaats La Châtaigneraie en heet Châtenay. Plotseling was een kasteeltje weer leuk. We hadden er ook al dagen geen meer gezien.
In L’Absie zouden we een gunstig hotel aantreffen: L‘Etoile. Nou, het is echt geen ster , want een chagrijn , die op ons bellen open deed, wist niet meer uit te brengen , dan dat ze tot half acht gesloten waren Na even zoeken , zagen we heel toevallig een bord met BenB. Een zwaarlijvige man ontving ons, zei dat hij plaats had, noemde meteen de prijs en liet, na onze positieve reactie, meteen de kamer zien en zei waar we onze fietsen kwijt konden. Alles verliep vlot.
We hebben een bijzondere kamer , met naast twee eenpersoons bedden nog een zeer ouderwets lits jumeaux met bekleed hoofd- en voeteneinde , een schoorsteenmantel met daaronder een grote vaas, diverse kasten en een wel 5 cm. aflopende vloer. De badkamer, aanmerkelijk groter dan die van Ben, met een bad , een super moderne douchecel, toilet en wastafel. Zowel de kamer als de badkamer staat en hangt vol met allerlei prulletjes. We zitten weer bijzonder.