25 mei 2015, Grandcamp-Maisy - Quinéville, 55.2 km

Ja, we hebben gefietst en zelfs een van de mooiste fietsdagen. Geen onmundige bulten en afdalingen. Mooi gelijkmatig golvend landschap met mooie begroeiing. Het grote doel vandaag was Utah-Beach. Het centrum van Utah-Beach ligt vlakbij St. Marie de Mont, een plaats, die in de verovering van 6 juni 1944 een belangrijke rol gespeeld heeft en waar wij de eerste mogelijkheid kregen een kop koffie te drinken, op 33 km. Enkele kilometers verder ligt vlakbij La Madeleine het centrum:’’Utah-Beach ‘’ met monumenten en een groot museum.
Hier hebben er we een paar uur doorgebracht. We hebben gekeken naar een paar korte filmen. In de afdeling over de Duitsers zagen we o.a. ampullen met medicijnen en ik denk pepmiddelen en opvallend een tandartsenkist “mit Bohrmaschine’’, maar die was eruit. [zal wel ergens in een schuur bij het timmergereedschap hangen]. Het was sowieso opvallend, dat er behoorlijk wat plaats over was voor de Duitsers, want er hingen nogal wat foto’s met informatie over Duitse officieren. Ook kleding en materialen gevonden hier in de buurt.
Van de geallieerden was er erg veel materiaal, foto’s van die tijd en grote persoonlijkheden als Eisenhower en Rooseveld [de generaal, niet de president] met korte beschrijvingen. Verder groot materieel als landingsvoertuigen en een vliegtuig en natuurlijk artillerie-materieel; geschut in diverse afmetingen en handwapens. Vanzelfsprekend veel informatie over allerlei gebeurtenissen rond de landing op Utah-Beach. Zeer de moeite waard en een groeiende verbazing over: “Hoe heeft iemand met zo’n ideologie een volk zover kunnen krijgen, dat de hele wereld eraan te pas moest komen om het weer binnen zijn eigen grenzen te drijven en de democratie in Europa te herstellen”.
Na dit bezoek nog 15 km. lekker gefietst naar Quinéville.
Na een rustig begin van de dag ging het de nog niet zo frisse Ben geleidelijk steeds beter. We zijn weer vol vertrouwen.