21 juni 2015, Venlo - Varsselder resp Valburg.

Vandaag was de planning Venlo-Kalkar en morgen Kalkar-Valburg.Het weer was niet slecht wel twee keer wat regen. In dit gedeelte van de 2-landen-route een vlak terrein. De tocht verliep voorspoedig. Ook de wind werkte niet tegen. Bij de koffie bracht Ben terloops Xanten aan de orde. Daar was ik dicht bij huis. Ik ging daar niet op in, omdat Ben nogal vastzat aan de route, die we gepland hadden. We waren al tegen kwart voor twee in Xanten en moesten nog 18 km. naar Kalkar. Dan zouden we om 3 uur in Kalkar zijn en wat dan? Zoveel is daar niet te zien. Bovendien moesten we ons voorbereiden op een dag met veel regen. In Xanten bracht Ben opnieuw het idee naar voren om ons op te splitsen en ieder zijn eigen laatste korte stuk naar huis te fietsen.
Nu nam ik hem wat serieuzer en besefte, dat ik niet meer dan 40 kilometer van huis was en wat nog komen zou niet zoveel positiefs zou toevoegen aan onze tocht.
Nadat de beslissing gevallen was werd het thuisfront gebeld en dat gaf te kennen, dat we welkom waren. Bovendien vernamen we toen dat het vandaag vaderdag was. Daar hadden we zelf nog niet eens bij stil gestaan. Daarna nog even wat uitwisseling van gedachten en een dank je wel en Ben ging richting Mariënbaum via de route, die wij volgden en ik moest mijn weg richting Rees zoeken.
Daar zat ik al snel op een verkeerde stille weg, waar ik een eenzame fietser op een krakkemikkig oud Fahrrad tegen kwam, aan wie ik de weg vroeg. Hij vertelde, dat ik helemaal fout zat en dat het door de vele wegomleggingen moeilijk was mij duidelijk te maken, hoe te fietsen. Hij bood aan een stuk mee te fietsen. Wel was hij heel nieuwsgierig naar wat ik toch wel allemaal bij me had en waar ik vandaan kwam enz. Al babbelend kwamen we in de buurt van een groot kruispunt. Een eindje ervoor stopte hij , zei dat ik toch wel de nodige Klamotten moest hebben om dat allemaal te betalen en dat ik links af moest slaan. Hij keerde om en ik ging verder.
Links af was richting Kalkar en Kleve. Bij de eerste afslag na diverse kilometers stond een auto met een dame en een meisje. Ik vroeg hen of de weg rechtsaf richting Rees ging, hetgeen zij bevestigden. Via Vynen, Obermörmter en Niedermörmter kwam ik bij de brug van Rees en dus op bekend terrein. Om vijf over vier was ik in Varsselder, waar Frederique mij opwachtte. Niet lang daarna waren ze er allemaal en ik meen bemerkt te hebben, dat ze het echt leuk vonden, dat ze me terugzagen.

Voor mij verliep het zoeken van de juiste route wat gemakkelijker. Al na een paar honderd meter zag ik een richtingaanwijzer met de namen Mariënbaum en Kalkar, dus ik zat direct op de juiste route. Na ongeveer één kilometer kwam ik op een fietspad, een Alleenradweg, aangelegd op een voormalig Bahntrajekt. Dit pad ging in een rechte lijn tot voorbij Mariënbaum, dus dat schoot lekker op. Enkele kilometers voorbij Mariënbaum sloot dit pad aan op een fietspad langs de grote weg naar Kalkar en verder naar Kleve. Nabij Schloss Moyland werd ik onaangenaam verrast door een heftige regenbui. Gelukkig kon ik schuilen onder een grote eikenboom en werd ik niet zo erg nat. Even later scheen de zon weer en kon ik de reis hervatten. Via Kleve, Donsbrüggen, Nütterden en Kranenburg bereikte ik de grens bij Wyler. Even later nog even naar Daphne gebeld om te vertellen dat ik ongeveer een uur later thuis zou zijn. Dat lukte inderdaad, en om ongeveer half zes fietste ik mijn oprit op. Ik zag nog niemand, maar hoorde Thom al wel roepen “OPA”. Hij en Isa waren de eersten die mij begroetten. Dat is nog eens een thuiskomst!