10 mei 2015, Biezelinge - Vlissingen, 59,5 km

De nachtrust mocht een uur langer duren, omdat het ontbijt pas om 9 uur werd opgediend. We hadden onze kamer in een van de twee barakken achter het motel. Toen we het gordijn openden, lag er een dichte mist over het weiland voor ons raam en het was windstil. We waren de eerste ontbijtgangers en de broodjes waren nog vingerverbrandend warm. Na het ontbijt kwamen we terug in een stinkende kamer, omdat de badcel was volgelopen en het wc-water borrelde. Bij het inleveren van de kamersleutel hebben we de dienstdoende dame met dit nieuwtje verblijd.
Inmiddels was de mist opgetrokken en er stond geen wind. Dus heerlijk fietsweer. In ’s-Gravenpolder stonden we verbaasd over een geweldig grote en prachtige kerk. In de verhalen over Franse dorpen hebben we vaak onze verbazing uitgesproken over het feit dat zulke kleine gemeenschappen zulke enorme kerken konden onderhouden. Dit geldt ook voor een aantal dorpen in Zeeland. Ook in Nisse , waar een aantal vrijwilligers bezig was een dorpsloop te organiseren, waaraan rond 500 lopers zouden deelnemen, stond een grote kerk. In ’s-Heerenhoek waren we toe aan koffie . Op borden werd verwezen naar ‘Spek ien Stroop’. Dit was een prachtige horeca-gelegenheid met bediening in Zeeuwse klederdracht en veel Zeeuwse uitdrukkingen en spullen. Zo stond er onder anderen de wijsheid: We zijn zo lang open tot we sluiten. We kregen prima koffie en Zeeuwse wafels met warme kersen of aardbeien met slagroom te eten met mes en vork. Een lunchpauze was vandaag niet meer nodig. Vervolgens hebben we langere tijd doorgebracht in Middelburg, de stad waar ik 52 jaar geleden een opleiding heb genoten van 6 maanden voor militair administrateur. De Lange Jan, De Abdij met zijn prachtige binnenplaats, de ophaalbrug en natuurlijk het stadhuis herkende ik nog. De kazerne was volgens een inwoner van Middelburg ongeveer 10 jaar geleden afgebroken. Door de afbraak waren ook een aantal omringende huizen onbewoonbaar geworden. Het zo ontstane gat heeft de landelijke pers gehaald onder de naam: ‘het gat van Middelburg’’ Nu is het een grasvlakte met veel beton in de grond.
Tot Vlissingen was het nog 9 km. Om half vier waren we in het Bellamypark op nr. 22. Wat stel je je voor bij zo’n naam? Het is een groot plein met een kant een brede verbindingsstraat en aan de andere kant een smalle straat met een rij horecazaken met terrassen. In een ervan zitten wij wat provisorisch op de tweede verdieping in een klein kamertje met wel twee bedden. De wc en de douche zijn op de overloop. Ontbijten om 8 uur was te vroeg en daarom werd het ontbijt ’s avonds al klaar gezet in de koelkast op de overloop, waar ook een koffiezetapparaat en een snelkoker staat. Het is wat behelpen, maar we hebben plek, een eigen bed, een eigen ingang en een eigen fietsenstalling, zo vol, dat er geen step meer bij in kan en we zijn vanaf 12 uur ‘s avonds eigen baas in een horecazaak in Vlissingen.
En toch….. we genieten en hebben genoten van de grote boten en het watervertier langs de boulevard van Vlissingen, waar Michiel de Ruyter toezicht houdt. Morgen zitten we zelf op de veerboot van Vlissingen naar Breskens en morgen avond zijn we er weer vanuit Brugge. Gegroet.