15 mei 2015, Boulogne-sur-Mer - Berck, 65,4 km.

Het was een dag van uitersten in meerdere opzichten, qua bewolking, qua temperatuur en qua terrein. De start met het ontbijt in het Ibis Budget Hotel was al bijzonder. Er was een soort buffet en een lege ruimte met onvoldoende plaatsen voor zoveel mensen. Iedereen moest alles zelf pakken. Als je geluk had, en dat hadden wij, waren er twee of meer plaatsen bij elkaar vrij. Aan sommige gezichten, toevallig deze keer van een paar dames, kon je aflezen dat dit gedoe niet hun gedoe was. We hebben een prima petit dejeuner genoten met jam en choco als beleg, maar ook met yoghurt. Een ieder zette zijn dienblad met restanten in een kar, zoals we die kennen uit restauraties.
Het was koud en grijs toen we vertrokkenen al vrij gauw zaten we op de goede weg. De eerste 20 km. moesten we door zeer degelijk heuvelland met zelfs een klim van 7 procent. Na ruim 20 km. koffie gedronken in Bannes. In dat café waren ook sandwiches te koop. Aanvankelijk stonden aan de bar een man [een pilsje drinkend] en een vrouw. Aan haar ontbrak, zover wij konden beoordelen één ding: een uitzetknop.
Na de koffie werd het vriendelijker buiten, warmer en de zon deed alle moeite door te komen. Bovendien hadden we het heuvelland achter ons. De stijgingen waren niet sterker meer dan de ons bekende viaducten. Over de werkzaamheden van Truus hoeven we niet naar huis te schrijven. Ben weigerde zelfs een paar keer haar aanwijzingen op te volgen en dat komt niet vaak voor. Onderweg zouden we bij een Velo-service naar mijn fiets laten kijken, maar die was, volgens onze verklaring van de opgeplakte Franse tekst, failliet.
Voor Berck liggen een paar luxe villadorpen, het is een goede streek hier. Berck is een typische badplaats, zoals je die aan elke kust ziet. Een brede boulevard met aan de zeekant veel parkeerplaatsen en aan de andere kant een aan één gesloten rij horecagelegenheden met prijsborden en veel slenterend publiek. Het straatje achter de boulevard heeft veel winkeltjes met frutseltjes en prutseltjes en souvenirs en boetiekjes.
Bij de ingang van Berck zagen we een fietsenzaak, waar niet alleen fietsen verkocht werden , maar ook reparation gepleegd werd. Het kostte een uur, maar ik heb wel een nieuw gedeelte van een versnellingsapparaat voor 67 euro. Opgeruimd en blij gingen we op zoek naar het Office de Tourisme. Dat hebben we deze keer niet gevonden, wel een hotel: Hotel Voltaire. We hebben een kamer op de derde verdieping. Er staat geen lift tot onze beschikking, wel een trap van 61 treden. En dat met onze bagage. “ Vous êtes brave”, zei een jonge employé, die ons ontving en alles regelde. Hij heeft gelijk: Wij zijn dapper.